شیوه انتشار
آنلاین
زبان نشریه
فارسی و انگلیسی
نحوه دسترسی
آنلاین و آزاد
کشور محل انتشار
ایران
حوزه فعالیت تخصصی
علوم اجتماعی، علوم تربیتی، روانشناسی
شروع انتشار
1403
نوع داوری
Peer - Reviewd
ایمیل نشریه
info@sepjr.ir
نقش عواطف سرکوب‌شده در شکل‌دهی به اختلالات شخصیتی و چگونگی بازپردازش آنها در چارچوب درمان ISTDP
دوره 1، شماره 2، 1403، صفحات 22 - 40
نویسندگان : زینب همتی ملا* 1 ، نرگس علی پور سگوندی 2 ، پریسا نجف وندزاده 3 ، زهرا ولی بهاروند 4 ، باقر خدادادی 5
1 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اندیمشک، استان خوزستان، ایران.
2 کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ایلام، استان ایلام، ایران.
3 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اندیمشک، استان خوزستان، ایران.
4 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اندیمشک، استان خوزستان، ایران.
5 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اندیمشک، استان خوزستان، ایران.
چکیده :
روان پویشی کوتاه مدت (Intensive Short Term Dynamic Psychotherapy) که به اختصار ISTDP نوشته می‌شود، نوعی رویکرد روان درمانی تجربی مبتنی بر احساسات است. درواقع، نوعی درمان روان پویشی است که حل سریع طیف وسیعی از اختلالات عاطفی را تسهیل می‌کند. نوعی روان‌درمانی مبتنی بر شواهد تجربی که مورد تایید مطالعات پژوهشی بالینی اخیر نیز قرار گرفته است. این مقاله به بررسی نقش عواطف سرکوب‌شده در شکل‌گیری اختلالات شخصیتی و چگونگی بازپردازش آنها در چارچوب درمان ISTDP (درمان روان‌پویشی کوتاه‌مدت) می‌پردازد. عواطف سرکوب‌شده به احساساتی اطلاق می‌شود که به دلایل مختلف از جمله ترس از قضاوت اجتماعی، فشارهای فرهنگی و تجربیات منفی کودکی نادیده گرفته می‌شوند. این سرکوب عواطف می‌تواند به مشکلات روانی و جسمی منجر شود و کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار دهد. طبق آمار، حدود ۷۰ درصد از افراد بالغ در یک مقطع زمانی خاص، حداقل یک نوع عاطفه را سرکوب کرده‌اند و این سرکوب می‌تواند به اختلالات شخصیتی منجر شود. اختلالات شخصیتی، الگوهای پایدار و غیرقابل انعطاف از رفتار و تفکر هستند که به مشکلات جدی در روابط اجتماعی و عملکرد فردی منجر می‌شوند. این مقاله به بررسی انواع اختلالات شخصیتی، از جمله اختلال شخصیت مرزی، خودشیفته و اجتنابی، و ارتباط آنها با عواطف سرکوب‌شده می‌پردازد. همچنین، آمار و ارقام مرتبط با شیوع این اختلالات و تأثیر عواطف سرکوب‌شده بر سلامت روانی افراد ارائه می‌شود. در ادامه، درمان ISTDP به عنوان یک روش مؤثر برای شناسایی و پردازش عواطف سرکوب‌شده معرفی می‌شود. این درمان به بیماران کمک می‌کند تا عواطف خود را شناسایی کنند، آنها را تجربه کنند و الگوهای رفتاری منفی را تغییر دهند. مراحل درمان ISTDP شامل ارزیابی اولیه، شناسایی عواطف، پردازش عواطف و توسعه مهارت‌های جدید است. در نهایت، چالش‌ها و موانع موجود در درمان، از جمله ترس از آسیب‌پذیری و مقاومت در برابر تغییر، مورد بحث قرار می‌گیرد. این مقاله نشان می‌دهد که توجه به عواطف سرکوب‌شده و پردازش صحیح آنها می‌تواند به بهبود وضعیت روانی و کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی کمک کند. با توجه به چالش‌های موجود، نیاز به رویکردهای نوآورانه و مؤثر در درمان اختلالات شخصیتی احساس می‌شود.
روان پویشی کوتاه مدت (Intensive Short Term Dynamic Psychotherapy) که به اختصار ISTDP نوشته می‌شود، نوعی رویکرد روان درمانی تجربی مبتنی بر احساسات است. درواقع، نوعی درمان روان پویشی است که حل سریع طیف وسیعی از اختلالات عاطفی را تسهیل می‌کند. نوعی روان‌درمانی مبتنی بر شواهد تجربی که مورد تایید مطالعات پژوهشی بالینی اخیر نیز قرار گرفته است. این مقاله به بررسی نقش عواطف سرکوب‌شده در شکل‌گیری اختلالات شخصیتی و چگونگی بازپردازش آنها در چارچوب درمان ISTDP (درمان روان‌پویشی کوتاه‌مدت) می‌پردازد. عواطف سرکوب‌شده به احساساتی اطلاق می‌شود که به دلایل مختلف از جمله ترس از قضاوت اجتماعی، فشارهای فرهنگی و تجربیات منفی کودکی نادیده گرفته می‌شوند. این سرکوب عواطف می‌تواند به مشکلات روانی و جسمی منجر شود و کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار دهد. طبق آمار، حدود ۷۰ درصد از افراد بالغ در یک مقطع زمانی خاص، حداقل یک نوع عاطفه را سرکوب کرده‌اند و این سرکوب می‌تواند به اختلالات شخصیتی منجر شود. اختلالات شخصیتی، الگوهای پایدار و غیرقابل انعطاف از رفتار و تفکر هستند که به مشکلات جدی در روابط اجتماعی و عملکرد فردی منجر می‌شوند. این مقاله به بررسی انواع اختلالات شخصیتی، از جمله اختلال شخصیت مرزی، خودشیفته و اجتنابی، و ارتباط آنها با عواطف سرکوب‌شده می‌پردازد. همچنین، آمار و ارقام مرتبط با شیوع این اختلالات و تأثیر عواطف سرکوب‌شده بر سلامت روانی افراد ارائه می‌شود. در ادامه، درمان ISTDP به عنوان یک روش مؤثر برای شناسایی و پردازش عواطف سرکوب‌شده معرفی می‌شود. این درمان به بیماران کمک می‌کند تا عواطف خود را شناسایی کنند، آنها را تجربه کنند و الگوهای رفتاری منفی را تغییر دهند. مراحل درمان ISTDP شامل ارزیابی اولیه، شناسایی عواطف، پردازش عواطف و توسعه مهارت‌های جدید است. در نهایت، چالش‌ها و موانع موجود در درمان، از جمله ترس از آسیب‌پذیری و مقاومت در برابر تغییر، مورد بحث قرار می‌گیرد. این مقاله نشان می‌دهد که توجه به عواطف سرکوب‌شده و پردازش صحیح آنها می‌تواند به بهبود وضعیت روانی و کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی کمک کند. با توجه به چالش‌های موجود، نیاز به رویکردهای نوآورانه و مؤثر در درمان اختلالات شخصیتی احساس می‌شود.
کلمات کلیدی :
عواطف سرکوب‌شده، اختلالات شخصیتی، درمان ISTDP، سلامت روان، پردازش عواطف.
عواطف سرکوب‌شده، اختلالات شخصیتی، درمان ISTDP، سلامت روان، پردازش عواطف.
-
115
-
18
-
1403/09/10
-
-
1403/09/21