دوره 1، شماره 3، 1403، صفحات 104 - 128

نویسندگان : رضا مسعودی* ¹ ، امیرحسین مهرابیان ² ، حمیدرضا رجبلو ³ ، سعید وزیری ⁴

چکیده :
در جهان امروز تحولات شگرف در علوم ارتباطات فناوری و دگرگونی ها و دیدگاه های نوین و مسایل اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی سبب شده است که راهبردهای آموزش و روش های سنجش دست خوش تغییر شود. اقدام برای بهبود کیفیت آموزشی مستلزم تحولی در برنامه درسی ، فرآیند آموزشی یادگیری و شیوه های ارزشیابی از آموخته ها می باشد. به همین منظور نظام ارزشیابی کیفی ، مستمر ، توصیفی و فرآیند مدار در دیدگاه سازنده گرایی تغییر کرده است و بر همین اساس یکی از نگرانی ها و دغدغه های نظام آموزشی ، مسئله خلاقیت و اضطراب امتحان دانش آموزان در حوزه ارزشیابی است. طبق نظر برخی صاحب نظران ( حسنی و احمدی ، 1384) ، یکی از راه های کاهش ذوق خلاقیت کودکان توجه به بیش از حد به ارزشیابی است و صرفا در انتظار ارزیابی بودن خلاقیت کودک را تضعیف می نماید. همچنین اضطراب امتحان یک سازه شناختی – توجهی بوده و مؤلفه مشترک مقیاس های کلی اضطراب امتحان ، اضطراب از ارزیابی است ( واین ، 1980). در طول سالیان گذشته امتحان و استفاده از نمره به عنوان یک شاخص مهم در آموزش و پرورش ایران نقش به سزایی داشته است. ارزشیابی توصیفی ، یکی از نوآوری های آموزشی در دهه ی حاضر در نظام آموزشی دوره ی ابتدایی کشور است. این نوآوری در بسیاری از عناصر و اجزای خود ، با ارزشیابی سنتی و رایج در تضاد است ، لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی ارزشیابی توصیفی در آموزش ابتدایی و شناسایی موانع و چالش های ارزشیابی توصیفی می باشد. این پژوهش که با روش کتابخانه ای و به شیوه ی توصیفی – تحلیلی نگشاته شده است که با کنکاش دقیق درباره ی ارزشیابی توصیفی ، عوامل موثر بر ارزشیابی توصیفی مشخص گردد و برای موانع آن راهکارهای مناسب ارائه شود.

کلمات کلیدی :
ارزشیابی توصیفی ، آموزش ابتدایی ، موانع و چالش ها ، اضطراب