شیوه انتشار
آنلاین
زبان نشریه
فارسی و انگلیسی
نحوه دسترسی
آنلاین و آزاد
کشور محل انتشار
ایران
حوزه فعالیت تخصصی
علوم اجتماعی، علوم تربیتی، روانشناسی
شروع انتشار
1403
نوع داوری
Peer - Reviewd
ایمیل نشریه
info@sepjr.ir
تاثیر نظام آموزشی ایران بر افزایش آگاهی سیاسی و مشارکت مدنی
دوره 1، شماره 2، 1403، صفحات 284 - 301
1 دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، استان تهران، ایران.
2 لیسانس آموزش ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلام شهر، استان تهران، ایران.
چکیده :
نظام آموزشی بهعنوان یکی از ارکان اساسی هر جامعه، نقش مهمی در شکلگیری هویت اجتماعی و سیاسی افراد ایفا میکند. این مقاله به بررسی تأثیرات نظام آموزشی ایران بر افزایش آگاهی سیاسی و مشارکت مدنی میپردازد و به تحلیل چالشها و موانع موجود در این زمینه میپردازد. آگاهی سیاسی به معنای درک و شناخت افراد از مسائل سیاسی و حقوق شهروندی است، در حالی که مشارکت مدنی شامل فعالیتهای داوطلبانهای است که افراد به منظور بهبود جامعه و تأثیرگذاری بر تصمیمگیریهای سیاسی انجام میدهند. با وجود پیشرفتهای آموزشی در ایران، هنوز چالشهایی در زمینه افزایش آگاهی سیاسی و مشارکت مدنی وجود دارد. این مقاله به بررسی محتوای آموزشی و روشهای تدریس در نظام آموزشی ایران میپردازد و تأکید میکند که آموزش دروس اجتماعی و تاریخ میتواند به شکلگیری آگاهی سیاسی کمک کند. همچنین، نقش فعالیتهای فوقبرنامه و دورههای آموزشی مرتبط با حقوق شهروندی در ترویج مشارکت مدنی مورد بررسی قرار میگیرد. یافتهها نشان میدهند که نظام آموزشی ایران با وجود نقاط قوت، هنوز در زمینه افزایش آگاهی سیاسی و مشارکت مدنی با چالشهایی مواجه است. در نهایت، مقاله پیشنهاداتی برای بهبود نظام آموزشی ارائه میدهد، از جمله توسعه محتوای آموزشی، تشویق به مشارکت و برگزاری کارگاههای آموزشی برای تقویت مهارتهای اجتماعی و سیاسی. این اصلاحات میتوانند به بهبود وضعیت سیاسی و اجتماعی کشور و شکلگیری جامعهای فعال و پویا منجر شوند. همچنین، توجه به تجربیات جهانی و الگوهای موفق در این زمینه میتواند به غنیتر شدن محتوای آموزشی و افزایش اثربخشی برنامهها کمک کند. بهطور کلی، همکاری بین نهادهای آموزشی، دولت و جامعه مدنی برای تحقق این اهداف ضروری است.
نظام آموزشی بهعنوان یکی از ارکان اساسی هر جامعه، نقش مهمی در شکلگیری هویت اجتماعی و سیاسی افراد ایفا میکند. این مقاله به بررسی تأثیرات نظام آموزشی ایران بر افزایش آگاهی سیاسی و مشارکت مدنی میپردازد و به تحلیل چالشها و موانع موجود در این زمینه میپردازد. آگاهی سیاسی به معنای درک و شناخت افراد از مسائل سیاسی و حقوق شهروندی است، در حالی که مشارکت مدنی شامل فعالیتهای داوطلبانهای است که افراد به منظور بهبود جامعه و تأثیرگذاری بر تصمیمگیریهای سیاسی انجام میدهند. با وجود پیشرفتهای آموزشی در ایران، هنوز چالشهایی در زمینه افزایش آگاهی سیاسی و مشارکت مدنی وجود دارد. این مقاله به بررسی محتوای آموزشی و روشهای تدریس در نظام آموزشی ایران میپردازد و تأکید میکند که آموزش دروس اجتماعی و تاریخ میتواند به شکلگیری آگاهی سیاسی کمک کند. همچنین، نقش فعالیتهای فوقبرنامه و دورههای آموزشی مرتبط با حقوق شهروندی در ترویج مشارکت مدنی مورد بررسی قرار میگیرد. یافتهها نشان میدهند که نظام آموزشی ایران با وجود نقاط قوت، هنوز در زمینه افزایش آگاهی سیاسی و مشارکت مدنی با چالشهایی مواجه است. در نهایت، مقاله پیشنهاداتی برای بهبود نظام آموزشی ارائه میدهد، از جمله توسعه محتوای آموزشی، تشویق به مشارکت و برگزاری کارگاههای آموزشی برای تقویت مهارتهای اجتماعی و سیاسی. این اصلاحات میتوانند به بهبود وضعیت سیاسی و اجتماعی کشور و شکلگیری جامعهای فعال و پویا منجر شوند. همچنین، توجه به تجربیات جهانی و الگوهای موفق در این زمینه میتواند به غنیتر شدن محتوای آموزشی و افزایش اثربخشی برنامهها کمک کند. بهطور کلی، همکاری بین نهادهای آموزشی، دولت و جامعه مدنی برای تحقق این اهداف ضروری است.
کلمات کلیدی :
نظام آموزشی، آگاهی سیاسی، مشارکت مدنی، چالشها و موانع، حقوق شهروندی.
نظام آموزشی، آگاهی سیاسی، مشارکت مدنی، چالشها و موانع، حقوق شهروندی.
-
71
-
18
-
1403/09/14
-
-
1403/09/29