شیوه انتشار
آنلاین
زبان نشریه
فارسی و انگلیسی
نحوه دسترسی
آنلاین و آزاد
کشور محل انتشار
ایران
حوزه فعالیت تخصصی
علوم اجتماعی، علوم تربیتی، روانشناسی
شروع انتشار
1403
نوع داوری
Peer - Reviewd
ایمیل نشریه
info@sepjr.ir
پیشبینی دلزدگی زناشویی بر اساس ابرازگری هیجانی و سبکهای تفکر در زنان متأهل شهر اصفهان
دوره 1، شماره 4، 1404 بهار ، صفحات 403 - 409
1 کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، موسسه آموزش عالی صفاهان، اصفهان، ایران
2 استادیار گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی صفاهان، اصفهان، ایران
چکیده :
دلزدگی زناشویی یکی از مشکلات اساسی زندگی مشترک است که به کاهش تدریجی دلبستگی عاطفی و افزایش ناامیدی و بیتفاوتی در روابط زوجین منجر میشود. این مسئله بهخصوص در زنان متأهل، که بیشتر تحت فشار روانی و اجتماعی ناشی از مشکلات زناشویی قرار دارند، اهمیت بیشتری پیدا میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ابرازگری هیجانی و سبکهای تفکر بر دلزدگی زناشویی در زنان متأهل شهر اصفهان انجام شد. این مطالعه توصیفی-همبستگی روی 385 نفر از زنان متأهل شهر اصفهان انجام شد که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها شامل "مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز"، "پرسشنامه ابرازگری هیجانی کینگ و امونز" و "پرسشنامه سبکهای تفکر استرنبرگ و واگنر" بود. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 25 و آزمونهای آماری مانند همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دلزدگی زناشویی و ابرازگری هیجانی (با ضریب همبستگی 0.568-) و سبکهای تفکر (با ضریب همبستگی 0.304-) رابطه معنادار وجود دارد. بر اساس تحلیل رگرسیون، ابرازگری هیجانی توانایی پیشبینی دلزدگی زناشویی را با ضریب بتا 0.547- دارد، در حالی که سبکهای تفکر در این مدل معنادار نبود. همچنین یافتهها نشان دادند که افزایش ابرازگری هیجانی و بعضی از سبکهای تفکر مانند سبک تفکر آزادمنشانه و محافظهکارانه منجر به کاهش دلزدگی زناشویی میشود. دلزدگی زناشویی با کاهش ابراز هیجانات مثبت و افزایش سبکهای تفکر غیرمنطقی ارتباط مستقیم دارد. آموزش مهارتهای ابرازگری هیجانی و ترویج سبکهای تفکر منطقی و مثبت میتوانند به کاهش دلزدگی زناشویی کمک کنند. این نتایج میتوانند در برنامههای آموزشی و مشاورهای برای زوجها و در سیاستگذاریهای مربوط به سلامت روان خانوادهها مفید باشند.
دلزدگی زناشویی یکی از مشکلات اساسی زندگی مشترک است که به کاهش تدریجی دلبستگی عاطفی و افزایش ناامیدی و بیتفاوتی در روابط زوجین منجر میشود. این مسئله بهخصوص در زنان متأهل، که بیشتر تحت فشار روانی و اجتماعی ناشی از مشکلات زناشویی قرار دارند، اهمیت بیشتری پیدا میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ابرازگری هیجانی و سبکهای تفکر بر دلزدگی زناشویی در زنان متأهل شهر اصفهان انجام شد. این مطالعه توصیفی-همبستگی روی 385 نفر از زنان متأهل شهر اصفهان انجام شد که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها شامل "مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز"، "پرسشنامه ابرازگری هیجانی کینگ و امونز" و "پرسشنامه سبکهای تفکر استرنبرگ و واگنر" بود. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 25 و آزمونهای آماری مانند همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دلزدگی زناشویی و ابرازگری هیجانی (با ضریب همبستگی 0.568-) و سبکهای تفکر (با ضریب همبستگی 0.304-) رابطه معنادار وجود دارد. بر اساس تحلیل رگرسیون، ابرازگری هیجانی توانایی پیشبینی دلزدگی زناشویی را با ضریب بتا 0.547- دارد، در حالی که سبکهای تفکر در این مدل معنادار نبود. همچنین یافتهها نشان دادند که افزایش ابرازگری هیجانی و بعضی از سبکهای تفکر مانند سبک تفکر آزادمنشانه و محافظهکارانه منجر به کاهش دلزدگی زناشویی میشود. دلزدگی زناشویی با کاهش ابراز هیجانات مثبت و افزایش سبکهای تفکر غیرمنطقی ارتباط مستقیم دارد. آموزش مهارتهای ابرازگری هیجانی و ترویج سبکهای تفکر منطقی و مثبت میتوانند به کاهش دلزدگی زناشویی کمک کنند. این نتایج میتوانند در برنامههای آموزشی و مشاورهای برای زوجها و در سیاستگذاریهای مربوط به سلامت روان خانوادهها مفید باشند.
کلمات کلیدی :
دلزدگی زناشویی، ابرازگری هیجانی، سبکهای تفکر، زنان متأهل، شهر اصفهان
دلزدگی زناشویی، ابرازگری هیجانی، سبکهای تفکر، زنان متأهل، شهر اصفهان